جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تصور جان مک پک از تفکر انتقادی، به عنوان توسعه یافته در تفکر انتقادی و آموزش، دارای الف تأثیر عمیقی بر جنبش تفکر انتقادی. با وفاداری آن به موضوع خاص و معرفت شناسی به جای مجموعه ای از مهارت های تعمیم یافته، آن را مجبور کرده است نظریه پردازان در جنبش به در نظر گرفتن احتمالات آنها یا از دست رفته یا نادیده گرفته شده است. چنین نظریه پردازانی آن را یافته اند برای مقابله با مفهوم مک پک و استدلال های او ضروری است قبل از اینکه بتوانند به طور رضایت بخش خود را توجیه کنند. اما در ادبیات تفکر انتقادی، نظریه پردازان تمایل دارد که کمک های مثبتی را که انجام داده است رد کند و برای حمله به استدلال هایی که مک پک در مورد افراد مطرح می کند نکته ها. آنها به اشتباه بر این باورند که این رویکرد خواهد بود کل پروژه او را باطل کند.

ترجمه ماشینی : این مقاله سعی دارد چشم اندازهای مدل معینی از استدلال عقلانی را بررسی کند، چیزی که ما آن را مدل دیالکتیکی می نامیم. به طور خاص، ما کاربرد این مدل را برای اهداف تحقیق ارزیابی می کنیم. تحقیق دیالکتیکی عبارت است از یک بحث مبتنی بر قاعده بین دو یا چند طرف که در آن مقبولیت یک ادعا با طرح و انتقاد از پشتیبانی موجود برای آن تعیین می شود. مدل‌های بحث استدلالی دیالکتیکی قبلاً ارائه شده‌اند، و بخشی از این کار شامل طرحی انتقادی از سه مدل نسبتاً جدید است، مدل‌های رسچر (در دیالکتیک 1977)، تولمین (در کاربردهای استدلال 1958)، و ون ایمرن و گروتندورست. (در گفتار اعمال در بحث های استدلالی 1983). بقیه مقاله مجموعه ای از استانداردهای کفایت دیالکتیکی را ارزیابی و از آن دفاع می کند. ما از استانداردهای مقبولیت، مرتبط بودن، و کفایت و استانداردهای عمل گرایانه که در مجموعه ای از قوانین بحث تجسم یافته اند، دفاع می کنیم. انگیزه کار تمایل به داشتن مدلی است که از طریق آن بتوانیم مقبولیت ادعاها را به طور منطقی ارزیابی کنیم.

ترجمه ماشینی : ژان پل سارتر در هستی و نیستی بیان می کند که یک رابطه بین الاذهانی زمانی رخ می دهد که برای خود نگاهی را تجربه می کند، یعنی هستی خود را برای دیگری تجربه می کند. به عقیده سارتر، همه این ظواهر همیشه منفی تجربه می شوند. هدف این پایان نامه بررسی این ادعای سارتر از دو منظر است: آگاهی و رابطه. فصل اول، آگاهی از دیگری، رویارویی با دیگری و تأثیری را که هوسرل، هگل و هایدگر بر سارتر گذاشتند، تعیین می کند. فصل دوم، آگاهی به مثابه رابطه، هویت دیگری را آشکار می‌کند و این ادعای سارترایی را نشان می‌دهد که روابط عینی فرد با دیگری توسط نگرش‌های فرد نسبت به شیئی که برای دیگری است، اداره می‌شود. اگرچه سارتر ممکن است قصد نداشته باشد که بگوید همه روابط بین الاذهانی همیشه از منظری منفی با خود شخص است، با این حال مقدمات او در هستی و نیستی دقیقاً بر این دلالت دارد. فصل سوم این پایان نامه تلاشی است برای ارائه یک قضاوت منصفانه از موقعیت خاص سارتر.

ترجمه ماشینی : اصطلاح «اگزیستانسیالیسم» به شدت مبهم است اصطلاح "اومانیسم*" با این حال، اگزیستانسیالیسم ممکن است به طور کلی باشد به عنوان اعتراض به جبر اخلاقی یا فیزیکی در مورد انسان مشخص می شود. و «اومانیسم»، در کلی ترین آن کاربرد ممکن است به معنای هر سیستمی باشد که بر مفاهیم متمرکز باشد کرامت و آزادی انسان بنابراین ژان پل سارتر خود را می سازد اگزیستانسیالیسم یک اومانیسم از طریق بنیاد آزادی انسان است. او این کار را با استخراج و ترکیب مفاهیم انجام می دهد کی یرکگور، نیچه و هایدگر. نتیجه یک مفهوم منحصربفرد از آزادی است. سارتر، به شیوه هوسرل، با توصیفی پدیدار شناختی از واقعیت آغاز می کند. این نوع تحلیل فقط آگاهی را آشکار می کند، «موضوع موجود»، که صرفاً به عنوان آگاهی از چیزی وجود دارد، * «موجود ابژه»*. آگاهی واقع در میان اشیاء است که جهان را تشکیل می دهند. بین فاعل و مفعول الف قرار می گیرد رابطه مستمر مخالفت، ترکیب غیرممکن. زیرا، این که خود را یک شی تلقی کند، بدین معناست که آگاهی به وجود خود راه نمی دهد. خودتعیین راهی است که آگاهی خود را حفظ می کند، اما فقط به قیمت دائمی نابودی. هیچ‌گاه نمی‌تواند به فروع خود تأمل کند یا برگردد، مگر اینکه این واقعیت به‌عنوان آگاهی وجود نداشته باشد. بنابراین آگاهی باید در یک حالت مستمر باقی بماند تنش جدا شدن از هر تعیین مشخص.